छटा

कोणता ना कोणता व्यत्यय असू दे
ही उदासीची छटा अक्षय असू दे

मी रसातळ गाठण्यावर ठाम आहे
शक्य तितका काळही निर्दय असू दे

सर्व टोलेजंग वास्तू पाड इथल्या
तेवढे हे भग्न देवालय असू दे

शांतता बाहेरची संत्रस्त करते
आतल्या दंग्यात मन तन्मय असू दे

भाव खालावेल सूर्यास्ताबरोबर
तळपता तोवर सुरू विक्रय असू दे

अमल

खूप दिवसांनी भिजू सोन्यात चल
पसरला गावावरी पिवळा अमल

हात एकच मार स्थित्यंतर घडव
फार झाले तेच ते छुटपुट बदल

सर्व पुंजी फुंकुनी आलास पण
वाटली कोठे तुला खर्चिक सहल

आक्रमण कर आणि हो की मोकळा
युद्धनीतीवर किती करतोस खल

जिंकला कोणी कसा शिकणे नको
तो कसा स्पर्धेत ह्याचे कर नवल

निग्रहाने सोड इवला खंड हा
वाट पाहू लागले मोठे प्रतल
-------
विजय दिनकर पाटील